Narkomania

O narkomanii (uzależnienie od narkotyków) w kategoriach choroby mówi sie od niedawna. Za uzależnienie przyjmuje się zespół zjawisk psychicznych lub somatycznych, które wynikają z działania środków odurzających na organizm.

Charakteryzuje się ono zmianą zachowania lub innymi reakcjami psychofizycznymi i koniecznością używania stale lub okresowo tych środków w celu odczucia ich wpływu na psychikę lub dla uniknięcia następstw wywołanych ich brakiem. Rozwojowi narkomanii towarzyszy wzrost tolerancji oraz coraz większa koncentracja życia wokół zażywania.

Narkoman poświęca coraz więcej czasu i energii na zdobycie narkotyków, które uniemożliwiają sprawne funkcjonowanie w rolach społecznych, wypełnianie obowiązków i realizację celów życiowych. Innym objawem narkomanii jest wystąpienie objawów zespołu abstynencyjnego w przypadku zmniejszenia dawki lub odstawienia narkotyku.

Objawy te mogą być zróżnicowane gdyż są one zależne od działania danego środka. O uzależnieniu świadczy również występowanie silnej potrzeby lub przymusu zażywania i branie środków odurzających mimo szkodliwych następstw w różnych sferach życia. W trakcie rozwoju narkomanii narasta utrata kontroli nad zażywaniem. Narkoman ma trudności z zakończeniem brania oraz kontrolą ilości zażywanych narkotyków. Narkomania jest chorobą złożoną, przebiegającą według określonych faz.

Można wyróżnić cztery główne fazy narkomanii prowadzące od pierwszych eksperymentów do chronicznego zażywania i całkowitej destrukcji. Na każdym etapie niezbędne jest skorzystanie z profesjonalnej pomocy (terapia uzależnienia, terapia narkomanii, leczenie narkomanii) co pozwoli rozpoznać szkody wywołane braniem narkotyków i zastosować odpowiednie metody terapeutyczne. Powstanie wielu nowych narkotyków wymusza na specjalistach od narkomanii ciągłe podążanie za tymi zmianami. Narkomania nie jest zjawiskiem jednorodnym choćby ze względu na ogromną różnorodność dostępnych narkotyków i szerokie spektrum ich działania zarówno na organizm jak i psychikę.